Δ1: Η φαντασία των παιδιών δημιουργεί...

Με αφορμή τις ενότητες της Γλώσσας "Ρώτα το νερό τι τρέχει" και "Εμένα με νοιάζει", η μικρή Ελένη Λ. από το Δ1 έγραψε ένα παραμύθι.

                 

      Η  χελώνα  Καρέτα –Καρέτα  και  το  θαλάσσιο  πάρκο

Ήταν  πρωί  5 Ιουλίου  τα  ξημερώματα . Η χελώνα  Καρέτα-Καρέτα  ξυπνάει  για να  βρει  ένα  λαχταριστό   μεζεδάκι.

Τότε πάνω  από το  νερό  βλέπει   να  επιπλέει  μια ωραία και  νοστιμότατη τσούχτρα.                 

                      

Τότε πάνω  από το  νερό  βλέπει   να  επιπλέει  μια ωραία και  νοστιμότατη τσούχτρα.

                                                                    

 

Δυστυχώς όμως  για  την Καρέτα μας δεν  είναι  τσούχτρα αλλά  μια  πλαστική  σακούλα.  

Κολυμπά  για να  τη  φτάσει.

Μόλις  ετοιμάζεται  να  την κάνει  μια χαψιά ,εμφανίζεται  μπροστά  της  το  καλαμάρι .

 Τρελή  είσαι  χελωνίτσα μου;  Θα  φας  την  πλαστική  σακούλα;

Δεν  είναι  πλαστική . Είναι   μια  πεντανόστιμη   τσούχτρα.

Δεν  είναι  το  φαγητό  σου  αυτό . Έλα  να  σου  δείξω…

Το  καλαμάρι  οδηγεί  την  Καρέτα -Καρέτα πάνω  από το  νερό  και  της  δείχνει  την  πλαστική  σακούλα. Της  εξηγεί … 

 

                              

  Η  χελωνίτσα καταλαβαίνει  πολλά …

 Καλαμάρι, θα μπορούσες να  με  βοηθήσεις  να  ξεχωρίζω  τις  τσούχτρες  από  τις  πλαστικές  σακούλες;

 Φυσικά!  Θα  ξεκινήσουμε  το  μάθημα  αύριο το  πρωί. Θα  πρέπει να  φέρεις  το  χελωνομολύβι  σου, την  ξύστρα  σου, τη γομολάστιχά σου  και  τη  θαλάσσια  τσάντα  σου .

Από  την  ώρα  που  το καλαμάρι  υποσχέθηκε   να μάθει  στη  χελώνα  πράγματα  για  την προστασία  της  ζωής  της, η  χελωνίτσα μας  δεν  κρατιέται  και  σιγομουρμουρίζει :

Ανυπομονώ τόσο πολύ.Το καλαμάρι είναι  πραγματικός  φίλος .Δέχτηκε να  με  βοηθήσει.

Επιτέλους, η μεγάλη  μέρα έφτασε. Η  χελωνίτσα μας  είναι  έτοιμη και  ξεκινά  για  το  σπίτι  του καλαμαριού.

 Όμως και  το  καλαμάρι  είναι έτοιμο. Βρήκε  κιμωλίες,

πίνακα σφουγγάρι και κουδούνι.
Φυσικά  όπως καταλαβαίνετε  τακτοποίησε  το  δωμάτιό  του  και  τώρα μοιάζει με  θαλασσοσχολείο .

 

Για να ξεχωρίσεις την τσούχτρα από την πλαστική σακούλα πρέπει πρώτα  να μυρίσεις  το αντικείμενο .Αν πλησιάσεις  και  το θήραμα  αρχίσει να  φεύγει ,σημαίνει  ότι  είναι  τσούχτρα. Αν δεν  φύγει ,σημαίνει ότι  είναι  πλαστική  σακούλα ή κάποιο  άλλο  σκουπίδι  που  πετάνε αυτοί  οι  παλιάνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται  για  τίποτα εκτός  από τον  εαυτό  τους.

Ποιοι  είναι  οι άνθρωποι;

Είναι  κάποια  τέρατα  που  δεν  σέβονται  καθόλου  τον  θαλάσσιο  κόσμο. .

Και  πώς είναι εξωτερικά   οι  άνθρωποι; Και  τι κάνουν  στις παραλίες;

Να, κάπως  έτσι είναι.

 

Το  καλαμάρι  ζωγράφισε  τους  ανθρώπους με  την  κιμωλία. Αφού  τους παρατήρησε  η  χελώνα , το  καλαμάρι τους  έσβησε .

Σκέφτηκε  ότι    ήταν  καλοκαίρι και  θα  μπορούσαν να  τον ψαρέψουν και  να  τον  ψήσουν .Ήταν  καλοκαίρι   και οι ψαράδες είχαν  αρκετή δουλειά .

 

Οι  εικόνες  με  τα πλαστικά  στις παραλίες και  στις θάλασσες ανησύχησαν  την Καρέτα-Καρέτα μας.

   

Τόσο  πλαστικό ; Κάτι πρέπει να  σκεφτούμε  για να  προστατευτούμε.

Να  φτιάξουμε  ένα  θαλάσσιο πάρκο που να  απαγορεύεται  το ψάρεμα, το  κολύμπι  των  ανθρώπων και η μόλυνση  του  περιβάλλοντος.

Φανταστική  ιδέα! Η  καλύτερη ιδέα  που  έχουν ακούσει  ποτέ  τα  καλαμαρένια μου  αυτιά!

 Η  Καρέτα – Καρέτα χάρηκε  που το καλαμάρι είπε  τόσα  καλά  λόγια  γι’ αυτήν.

Άρχισαν  αμέσως  τις  προετοιμασίες  .Πήραν χαρτί .Τύπωσαν   εφημερίδες, κόλλησαν  φωτογραφίες, έγραψαν  πολλά  άρθρα  για να  ευαισθητοποιήσουν  τους  ανθρώπους.

Μετά  τις  άφησαν να  στεγνώσουν  πάνω  στους  βράχους  της παραλίας. Το  καλαμάρι και  η  χελώνα  ήταν  περήφανοι  για  τη  δουλειά  τους.

 








Είμαστε και  οι  πρώτοι !

Ναιιιιι!!!
  

Σε λίγο καιρό  οι  εφημερίδες  διαβάστηκαν  απ’ όλους                   

στην πόλη.

Όλοι  συμφώνησαν με  την  ιδέα  της χελώνας.

Έτσι  κατασκευάστηκε  ένα  όμορφο  Θαλάσσιο  Πάρκο. Όλοι  οι  άνθρωποι  βοήθησαν .

Το  μήνυμα  της  Καρέτα-Καρέτα  είχε  διαδοθεί :

                       

Οι  χελώνες  Καρέτα – Καρέτα  μετακόμισαν  στο πάρκο .Μία  από  αυτές  ήταν και η χελώνα  της  ιστορίας μας.                     

Εκεί μετακόμισαν και καλαμάρια μικρά και  μεγάλα.   

                                            

Η  χελώνα μας  ήταν  χαρούμενη. Οι  άνθρωποι  πρόσεχαν  το περιβάλλον και τα  θαλάσσια  πλάσματα  δεν κινδύνευαν  πια.

                           

Η  ιστορία  ‘ Η χελώνα  Καρέτα –Καρέτα και το  θαλάσσιο πάρκο  ήταν μια υπέροχη  ιδέα  της  Ελένης Λ.   

 μαθήτριας  της  Δ¹ τάξης       .